سبک زندگی شهدا- شهید محمد سلیمانی

تقدیم به خانواده پاسدار شهید بزرگوار محمد سلیمانی

تقدیم به پدرای که بین ما نیستند

یادشون بخیر چند سالی پیش رفیقامون پیشمون بودند و در کنار خانواده هاشون روز پدر رو جشن می گرفتند. اما وقتی صحبت دفاع از انقلاب و سرزمین پاک ایران که آغشته شده بود به خون پاک هزاران شهید اومد وسط رفتند وسط گود و جونشون رو فدای انقلاب و امامشون حضرت امام خامنه ای کردند.

رفقا روزتون مبارک کنار حوض کوثر که دارید جشن میلاد مولا رو برگزار می کنید ما رو هم یاد کنید و دست ما رو هم بگیرید.

نگذارید دوران دفاع مقدس از یادها برود

رهبر انقلاب: یاد دوران دفاع مقدس را نگذارید از یادها برود. خاطره‌ی این سرزمین‌ها را زنده نگهدارید. دشمنها می‌خواهند قضیه دفاع مقدس، فداکاری‌ها و شخصیتهایی که در این فداکاری‌ها نقش آفریدند، اینها را یا نشناسیم یا از یاد ببریم.

اردوی تفریحی سد کبار

به همت هیئت زوارالزهرا(س) اردوی تفریحی سد کبار با حضور خانواده های محترم شهدای شمالغرب برگزار گردید.  این مراسم که با حضور خانوادهای شهیدان موسوی نژاد، عاصمی، شکارچی،شهروز، صحرایی،خبیر،جمراسی و سلیمانی و تعدادی از خانواده های اعضاء هیئت برگزار شد.

در این مراسم برنامه های متنوعی برای خانواده ها از قبیل قایق سواری، دارت و تیراندازی و... در نظر گرفته شده بود. در پایان این برنامه نماز جماعت مغرب و عشاء به امامت فرزند شهید موسوی نژاد اقامه گردید و در ادامه مراسم برنامه خاطره گویی توسط یکی از همرزمان این شهیدان صورت گرفت و در پایان مراسم با قرائت دعای توسل با نوای گرم مداح اهلبیت روح ا... برزه کار به پایان پذیرفت.

شما می توانید تصاویر مربوط به این برنامه را در ادامه مطالب مشاهده نماید و پیشنهادهای خود را جهت بهتر برگزار شدن مراسمات ارسال نماییید.

شهید محمد سلیمانی

پرواز با مرغ سحر

شهید محمد سلیمانی
محمد متولد سال 61 است و دخترش مهیا هنوز دو ساله نشده است. محمد از بچگی ساکت و آرام بود. عمویش رزمنده بود و وقتی عمو را در لباس رزم می دید، می گفت؛ دلم می خواد پسر تو باشم و بیام سپاه و این لباس رو تنم کنم و شهید بشم.
مادرش تعریف می کند؛ خیلی لباس سپاه را دوست داشت. بچه که بود ول کن نبود و می گفت الا و بلا باید برایم لباس پاسداری بگیرید. هرچقدر گشتیم لباس اندازه اش پیدا نکردیم. یک دست لباس خریدیم و خودم برایش کوچک کردم.
فرزند ارشد خانه بود. خیلی تودار بود و چیزی را بروز نمی داد. یک بار با موتور تصادف کرده بود. آمد خانه. گفت خورده ام زمین.
آذر زندی -همسر شهید- می گوید:در کار خانه خیلی به من کمک می کرد. البته هر وقت که بود چون خیلی وقت ها در ماموریت بود. امسال قبل از عید، یک ماه خانه بود و خانه تکانی عید را هم خودش کرد. قبل از عید رفتیم خرید. برای خودش فقط یک جفت کفش خرید. هر بار می رفت ماموریت، می گفت؛ سعی کن خودت و بچه خیلی به من وابسته نشوید.
به موسیقی سنتی هم علاقه زیادی داشت. سنتور و تار و نی داشت و گاهی می زد. البته فقط در خانه و برای ما. اغلب هم مرغ سحر را می خواند.
مرغ سحر ناله سر کن...داغ مرا تازه تر کن...
آسنجرانی که 14 سال همرزم محمد بوده است درباره او چنین می گوید؛ محمد به نماز اول وقت خیلی اهمیت می داد. پارسال رفتیه بودیم افطاری. اذان را که گفتند همه مشغول افطار شدیم. محمد اول نمازش را خواند، بعد آمد سر سفره.
هم آشپزی اش حرف نداشت و هم نشانه روی اش. تک تیرانداز ماهری بود و به ندرت نمره اش زیر 100 می شد. مدال و مقام هم در تیراندازی داشت. احترام بزرگ تر برایش خیلی مهم بود. حتی اگر طرف یک سال از او بزرگ تر بود، پایش را جلوی او دراز نمی کرد.
صبور بود و کارهایش را با سلیقه خاصی انجام می داد. در همین منطقه شمال غرب یک شب خبر دادند که یک تیم ضدانقلاب قرار است بیاید. محمد از ساعت 10 شب تا دو پشت دوربین نشست و منتظر ماند و بالاخره یکی از آنها را شکار کرد و آن دو نفر هم فرار کردند.
این بار که آمده بود منطقه، ریشش از همیشه بلندتر بود. سر به سرش گذاشتیم و گفتیم؛ تو که وامت رو گرفتی پس چرا دیگه ریشت رو بلند کردی؟! محمد هم خندید و گفت؛ خدا رو چه دیدی؟ شاید ما هم شهید شدیم. روزی که خواستند ما را بشورند نگویند پاسدار بی ریش!
دل و جرأت اش حرف نداشت و همیشه دوست داشت در خط مقدم درگیری باشد. به موسیقی و فیلم هم علاقه داشت. مخصوصأ فیلم هایی که درباره تک تیراندازها بود. بیشتر از جنبه سرگرمی ریز می شد و به جنبه های آموزشی فیلم توجه می کرد.