به یاد دلاور وتکاور شهید محمد جعفر خانی

نحوه شهادت شهید مجید اقاجانپور

---

سه نفر بودند

ریختند داخل اتاق.

دستا بالا، بی حرکت.

فریاد می زدند.

یکی کلاشینکف تاشو در دست داشت و دیگری نارنجک.

نفر سوم، سرنیزه ژ3 همراه داشت و لباس سپاه پوشیده بود.

فکر می کردیم واقعا بچه های سپاه هستند. حرف هایشان برایمان جدی نبود.

همه نشسته بودیم، جز مجید.

یکی از آنها رو به مجید کرد و گفت : " این جزء رهبرای اینا به حساب می یاد. "

با کلاشینکف تیری زدند و اورا نقش زمین کردند.

تازه فهمیدیم که اینها از گروهک منافقین هستند.

ما را به صف کردند.

مجید هنوز نفس می کشید. ذکری زیر لب داشت: الله اکبر ، خمینی رهبر ، مرگ بر آمریکا

منافقی که لباس سپاه به تن کرده بود طرف مجید رفت.

گفت : " ‌تو که هنوز زنده ای؟! "

اورابه پشت خواباند و روی شانه اش نشست. سرنیزه اش را در آورد و بی رحمانه به پشت او فرو می کرد و به اطراف می چرخاند.

مجید حتی آخ هم نمی گفت ،  تنها شعار می داد و در تمام این لحظات سه کلمه مدام ورد زبان او بود:

الله اکبر ، خمینی رهبر ، مرگ بر آمریکا

کاش می توانستیم کاری انجام بدهیم. مجید در مقابل ما شکنجه می دید وما همه تماشاچی بودیم .

منافقین به دنبال فرمانده اصلی ما آقای عبداللهی بودند. او در اتاق کناری بود.

وقتی عبداللهی متوجه نیروهای منافق شد برای اینکه به بچه ها آسیبی نرسد خود را معرفی می کند:

عبداللهی من هستم.

منافقین با شنیدن این جمله بیرون می روند تا او را بگیرند.

این موقعیت مناسبی بود برای ما که فرارکنیم.

بلافاصله از پنجره اتاق به بیرون گریختیم.

خود را به مزارع اطراف رساندیم . مزارع برنجی که هنوز درو نشده بود.

 آنها تا متوجه ما شدند به سمت مان تیراندازی کردند.

 آن یکی نارنجک پرتاب کرد.

نارنجک به دیوار برخورد کرد و افتاد کنج اتاق و منفجر شد.

مجید از ترکش های نارنجک هم بی نصیب نبود.

ما به خانه یکی از همسایه ها پناه برده بودیم.

چند ساعت بعد که اوضاع آرام شده بود، دوباره برگشتیم.

تن نیمه جان مجید هنوز افتاده بود و او نفس می کشید.

او را با ماشین به بیمارستان رساندیم اما دیگر کار از کار گذشته بود.

مجید پرکشیده بود و به درجه رفیع شهادت نائل آمده بود.

نوشته های بالا روایت سلمان اسماعیلی از واقعه ترور شهید مجید آقاجانپور بود.

مصاحبه با او در چهاردهمین قسمت از مستند " پایانی بر پایان " پخش شد.

این مستند به کوشش گروه سیاسی شبکه خبر تهیه شده و در 26 قسمت 15 دقیقه در حال پخش می باشد.

جالب اینجاست که درست در آستانه سی امین سالگرد شهادت مجید این مصاحبه پخش شد.

ایشان در سحرگاه 28 ماه رمضان 1401(8 مرداد 1360) به شهادت می رسند.

مستند پایانی بر پایان به بررسی اقدامات تروریستی گروهک منافقین علیه ایران می پردازد.

در این مجموعه مستند، تعدادی از توابین و نادمین مجاهدین خلق که به نظام پناهنده شده و با فرار از کمپ منافقین به دامان خانواده‌های خود در ایران بازگشته اند، برای اولین بار مقابل دوربین شبکه خبر قرار گرفته و به افشاگری در خصوص عملکرد منافقین، اوضاع قرارگاه اشرف و اقدامات سیاه گروهک رجوی می پردازند.

فیلم مستند شهید جمراسی

مستند شهید علی اکبر جمراسی به روایت خانواده

شما می توانید این کلیپ زیبا را مشاهده و دریافت نمایید

دریافت
حجم: 10.8 مگابایت

شهید جمراسی

سردار باقر زاده از شخصیت شهدای اطلاعات می گوید:    

شهید جمراسی جزو نخستین کسانی بود که با همکاری در کمیته جستجوی مفقودین در منطقه چنگوله برای جستجوی شهدا حضور پیدا کرد و پس از وی شهید عاصمی که مسئول گروه لشگر 17 علی بن ابیطالب (ع) بود، تا این اواخر نیز همچنان در تب و تاب جستجوی پیکرهای شهدا بود.

رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، در خصوص شهادت فرمانده اطلاعات سپاه علی‌بن‌ابی طالب (ع) استان قم شهید «عباس عاصمی» و همرزمانش اظهار داشت: سرهنگ عاصمی، شهید احمدی‌تبار که در گذشته به نام احمدلو معرفی شده است و شهید اکبر جمراسی از رزمندگان 8 سال دفاع مقدس و همرزمان شهید مهدی زین‌الدین بودند که در گروه اطلاعات لشکر خط‌ شکن و دلاور علی بن ابیطالب (ع) با سردار شهید زین‌الدین و دیگر شهدای سرافراز این لشگر دوستی دیرینه داشتند.

وی ادامه داد: این شهدا از نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی با حضور در سپاه پاسداران و شرکت در عملیات‌های دفاع مقدس نقش بسیار مؤثر و گسترده‌ای را در پیروزی‌های رزمندگان اسلام داشتند.

رئیس کمیته مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح بیان کرد: این شهدا بعد از جنگ تحمیلی نیز هیچگاه خود را از فضای جبهه جدا نکردند بلکه با حضور در گروه تفحص و کمک به عملیات جستجوی ابدان مطهر شهدا تلاش کردند همچنان در مسیر نورانی شهدا حرکت کنند. شهید جمراسی از نخستین افراد در تفحص مفقودین منطقه چنگوله بود

وی خاطرنشان کرد: شهید جمراسی جزو نخستین کسانی بود که با همکاری در کمیته جستجوی مفقودین در منطقه چنگوله برای جستجوی شهدا حضور پیدا کرد و پس از وی شهید عاصمی که مسئول گروه لشگر 17 علی بن ابیطالب (ع) بود، تا این اواخر نیز همچنان در تب و تاب جستجوی پیکرهای شهدا بود.

سبک زندکی شهدا_شهید احمدی تبار

فرزند شهید احمدی تبار در مورد خصوصیات شخصیتی این شهید می گوید:

پدرم شخصیتی الهی داشت که من به لحاظ ظرفیت کم خود نتوانستم او را بخوبی بشناسم.

پدرم فردی متواضع بود که به هیچ وجه تمایلی به تعریف و خودنمایی نداشت.

پدر شهیدم همواره پشتوانه معنوی برای اقوام بود و همگان به نیکی از وی یاد میکنند.

شهید احمدی تبار بیش از 80 ماه در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور داشته اند و بارها به جانبازی مفتخر بودند.

ما همیشه منتظر شهادت ایشان بودیم و واقعا حق وی نبود که در بستر جان به جان تسلیم کنند.

خون پاک پدر من متعلق به همه ایرانی ها است و این خون را تقدیم به کشور و رهبر عزیزم می کنم و خطاب به ایشان می گویم جان همه به فدای شما باد.

این شهید همواره برای پایبندی به آرمان های انقلاب اسلامی مخصوصا ولایت فقیه تاکید داشتند و معتقد بودند که اگر گوش به فرمان رهبر عزیزمان باشیم مشکلی نخواهیم داشت.

شهید احمدی تبار در سن 46 سالگی به همراه 5 تن از همرزمانش در سال 90 به دست گروهک تروریستی پژاک به درجه رفیع شهادت نائل گردیدند.

سبک زندگی شهدا

آقا سید خیلی وقت شناس  بود. و سعی می کرد که اگه قراری با کسی می گذاره، سر وقت حاضر بشه. چند باری که باهاش قرار گذاشتم تمام سعی و تلاشم رو می کردم که سر وقت برسم . یکی دو بار ،چند دقیقه ای دیرتر سر قرار حاضر شدم .که باعث شد سید عبدالحسین ناراحت بشه . به من گفت که چرا وقتی قول می دی سر وقت حاضر نمیشی . سید آنقدر به این موضوع حساس بود که می گفت که روزی که با دامادمون برای صحبت در مورد ازدواج قرار گذاشته بودم ،اگه سر وقت نمی اومد ،

دخترم رو بهش نمی دادم.

 

نگذارید دوران دفاع مقدس از یادها برود

رهبر انقلاب: یاد دوران دفاع مقدس را نگذارید از یادها برود. خاطره‌ی این سرزمین‌ها را زنده نگهدارید. دشمنها می‌خواهند قضیه دفاع مقدس، فداکاری‌ها و شخصیتهایی که در این فداکاری‌ها نقش آفریدند، اینها را یا نشناسیم یا از یاد ببریم.

گمشده

وصیت حاج ابراهیم به ما

« سفارشم به مردم ، تداوم بخشیدن به راه شهیدان

و استعانت به درگاه خداوند است .»

شهید محمد ابراهیم همت

وصیت نامه تکان دهنده شهید به مادرش